Rzecznik Ubezpieczonych

Rzecznik Ubezpieczonych (Rzecznik Finansowy) – instytucja powołana, aby wspierać klientów w ewentualnych sytuacjach spornych z podmiotami działającymi na rynku finansowym. Rzecznik Ubezpieczonych pomaga m.in. w kwestiach związanych z poradnictwem, inwestycjami, postępowaniami polubownymi, a także udziela wsparcia podczas postępowań sądowych. Rzecznik Ubezpieczonych posiada osobowość prawną. Obecnie funkcja ta sprawowana jest przez Aleksandra Wiktorowa (kadencja na lata 2015-2019). Siedziba Rzecznika Ubezpieczonych znajduje się na terenie Warszawy.

Instytucja Rzecznika Ubezpieczonych obowiązuje na mocy ustawy z 5 sierpnia 2015 o rozpatrywaniu reklamacji przez podmioty rynku finansowego i o Rzeczniku Finansowym.

Rzecznik Ubezpieczonych zostaje powoływany przez premiera na wniosek złożony przez ministra do spraw instytucji finansowych. Kadencja RU powinna trwać cztery lata. Jedna osoba może piastować stanowisko Rzecznika Ubezpieczonych co najwyżej przez dwie kadencje.  

Kto może zostać Rzecznikiem Ubezpieczonych

Z ustawy o rozpatrywaniu reklamacji przez podmioty rynku finansowego i o Rzeczniku Finansowym wynika, że o stanowisko Rzecznikiem może starać się osoba, która:

• posiada wyróżniającą się wiedzę związaną z funkcjonowaniem rynku finansowego i regulacji prawnych, które tworzą jego otoczenie, a także oraz posiada minimum siedmioletnie doświadczenie w tej dziedzinie,
• ma wykształcenie wyższe,
• może korzystać z pełni praw publicznych,
• posiada polskie obywatelstwo,
• nie została skazana prawomocnym wyrokiem za przestępstwo o charakterze umyślnym.

Z tej samej ustawy wynika, że na stanowisko Rzecznika nie może zostać powołana osoba, która:

• zajmuje inne stanowisko, (nie dotyczy stanowisk badawczo-dydaktycznych lub badawczych sprawowanych na uczelni),
• należy do jakiejkolwiek partii politycznej,
• jest akcjonariuszem, udziałowcem, członkiem władz lub wykonuje obowiązki członka zarządu lub rady nadzorczej podmiotów rynku finansowego,
• wykonuje inne czynności, które są sprzeczne z obowiązkami Rzecznika lub mogą wywoływać podejrzenie o jego stronniczość lub interesowność,
• prowadzi działalność publiczną niedającą się pogodzić z obowiązkami i godnością urzędu.