Teoria realnego cyklu koniunkturalnego

Teoria realnego cyklu koniunkturalnego – jedna z teorii ekonomii głównego nurtu, w której zakłada się, że za wahania produkcji i zatrudnienia odpowiadają zmiany realnych czynników w gospodarce w przypadku szybko dopasowujących się rynków, które zawsze pozostają w stanie równowagi. Teoria ta pomija czynniki monetarne w wyjaśnianych przez siebie zjawiskach. Zamiast tego przyjmuje, że źródeł zjawisk związanych z cyklem koniunkturalnym należy szukać po podażowej stronie gospodarki.

Zmiany na poziomie ogólnogospodarczych mają wynikać ze stochastycznych szoków zewnętrznych, jakim jest np. postęp technologiczny. W wyniku szoku dochodzi do wahań zarówno w produkcji, jak i zatrudnieniu. Ustają one dopiero, gdy siły rynkowe zneutralizują jego działanie. 

Teoria realnego cyklu koniunkturalnego zakłada, że ceny i płace są doskonale elastyczne, co oznacza, że natychmiastowo dostosowują się one do nowych warunków. Poza tym podmioty są zawsze w swoim optimum, a interwencje rządowe mogą okazać się nie tylko nieskuteczne, ale wręcz szkodliwe.

Twórcami teorii realnego cyklu koniunkturalnego są Finn E. Kydland oraz Edward C. Prescott. Stworzona przez nich koncepcja łączy analizę mikro- i makroekonomiczną.